Leczenie

Choroby układu krążenia dotykają również psy i koty, a nawet fretki i gryzonie. Pierwszymi ważnymi objawami wskazującymi na choroby serca są: kaszel i nietolerancja wysiłkowa.

Przy diagnozowaniu schorzeń układu krążenia wykorzystujemy dodatkowe badania diagnostyczne:

• BADANIE RTG: zdjęcie klatki piersiowej pozwala ocenić sylwetkę serca, jego powiększenie oraz cechy zastoju w krążeniu płucnym
• EKG: dzięki temu badaniu jesteśmy w stanie określić rytm i częstotliwość pracy serca. Wykres ekg ukazuje również ewentualne zaburzenia w jego pracy, które mogą zagrażać życiu zwierzęcia.
• ECHO SERCA: jest najważniejszym badaniem kardiologicznym. Umożliwia ono postawienie właściwej diagnozy, a co za tym idzie wdrożenie właściwej terapii. Do tego badania wykorzystujemy wysokiej klasy aparat USG wyposażony w specjalne głowice kardiologiczne oraz obrazowanie dopplerowskie. Podczas badania oceniana jest wewnętrzna budowa serca (grubość ścian, wielkość komór i przedsionków), jego praca w czasie rzeczywistym, funkcja skurczowa. Badanie echokardiograficzne wykonujemy również u ras predysponowanych w kierunku chorób wrodzonych serca.

Najczęściej występującymi chorobami serca są :

• Endokardioza zastawek przedsionkowo – komorowych: jest to choroba powodująca zmiany zwyrodnieniowe na zastawkach serca. Zmiany te powodują ich niedomykalność i cofanie się krwi do przedsionka. Groźną konsekwencją tej choroby jest obrzęk płuc, który wymaga natychmiastowego leczenia . Endokardioza występuje głównie u starszych piesków ras małych i średnich : yorki, jamniki, sznaucery miniaturowe, spaniele oraz mieszańce.
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa DCM : rasą predysponowana do tej choroby serca jest doberman, choć może ona występować u innych dużych ras. Na skutek tej choroby mięsień serca staje się zwyrodniały – traci swą funkcję. Dochodzi do znacznego powiększenia jego jam oraz bardzo znacznego spadku kurczliwości. Wówczas. gdy chorobą objęte zostają coraz większe obszary mięśnia pojawiają się zaburzenia w jego pracy – groźne dla życia arytmie komorowe.
• Kardiomiopatia przerostowa HCM: dotyczy głównie kotów. Istotą tej choroby jest przerost dośrodkowy serca, czyli mięsień sercowy rośnie do środka, powoli zmniejszającą światło komór. Gdy w komorze nie ma miejsca na odpowiednią ilość krwi, cofa się ona do przedsionków powodując ich znaczne powiększenie. Na skutek zalegania krwi w przedsionkach dochodzi do jej zagęszczenia i powstawania dużych skrzepów w sercu. Gdy skrzep się oderwie od ściany przedsionka może spowodować zator w aorcie brzusznej i niedowład kończyn tylnych.

Należy pamiętać, że im wcześniej wykryta jest choroba serca i wdrożone właściwe leczenie tym dłuższe będzie życie pupila.

Spory odsetek trafiających do nas pacjentów ma problemy ze skórą. Najczęściej spotykanym objawem uciążliwym zarówno dla zwierzęcia, jak i dla właściciela jest świąd. Może on mieć różne podłoże a naszym zadaniem jest wykrycie przyczyny swędzącej skóry. Dzięki dodatkowym badaniom dermatologicznym możliwe jest potwierdzenie lub wykluczenie obecności pasożytów, grzybów lub bakterii występujących na skórze.

Microsporum canis – grzybica skórna
Demodex canis – nużyca

W naszej lecznicy wykonujemy:

• badania bakteriologiczne wraz z antybiotykogramem
• badania mykologiczne, wykrywające choroby grzybicze
• badania parazytologiczne wykrywające pasożyty skóry m.in. świerzb i nużycę
• testy alergiczne pomocne przy diagnozowaniu uczulenia na różne alergeny

Zwierzęta jak nigdy dotąd chorują na alergie. Codziennie tysiące właścicieli psów w Polsce odwiedza gabinety weterynaryjne, by zapobiec świądowi i chorobliwemu drapaniu się ich podopiecznych. Coraz częstszą przyczyną dolegliwości są właśnie alergie, a czynników alergicznych pochodzących ze środowiska może być wiele.

Alergia jest też chorobą immunologiczną wywołaną genetycznie. Dziś możemy odpowiedzieć na pytanie czy przyczyną świądu jest alergia. Wystarczy pobrać krew, a laboratorium przebada ją w kierunku alergii środowiskowych, jak i pokarmowych. Badanie to jest alternatywą dla przeprowadzanych testów śródskórnych, przy których niezbędne jest wygolenie psa na klatce piersiowej oraz podanie środków uspokajających.

Określenie optymalnego terminu krycia

Waginoskopia. Zastosowanie endoskopu sztywnego pozwala na zaobserwowanie zmian zachodzących w drogach rodnych. Poszczególne etapy cyklu płciowego suki charakteryzują się specyficznym obrazem błony śluzowej pochwy.

Cytologia

Cytologia. Badanie cytologiczne polega na pobraniu wymazu z dróg rodnych i na ocenie morfologicznej komórek pobranych z pochwy. Komórki są charakterystyczne dla każdej z faz cyklu rujowego. Pozwala to wyznaczyć optymalny termin krycia suki.

Progesteron. Badanie poziomu progesteronu jest najpewniejszą metodą wyznaczenia dni płodnych, pozwala ustalić optymalny termin krycia lub sztucznej inseminacji. Przydatny jest również przy wyznaczaniu właściwego terminu porodu lub cięcia cesarskiego. Zastosowanie szybkich testów diagnostycznych umożliwia w szybki i precyzyjny sposób ustalić poziom progesteronu.

Pobieranie nasienia

Wskazaniem do pobierania nasienia jest:

• sztuczna inseminacja
• ocena płodności reproduktora
• analiza zaburzeń płodności
• analiza schorzeń układu płciowego

Pobrane nasienie podlega ocenie:

• makroskopowej
• mikroskopowej
• badaniom dodatkowym

Cesarski cięcie

Szczenięta po cesarskim cięciu wygrzewające się w inkubatorze.

Zdarzają się sytuacje gdy ciężarna suka ma problemy z porodem. Ma to miejsce gdy płody są zdeformowane, martwe, za duże lub nieprawidłowo ułożone. Wówczas jedyną możliwością usunięcia płodów z macicy jest zabieg operacyjny. Problemy porodowe występują szczególnie u ras małych i miniaturowych (buldożki francuskie, yoreczki, mopsy itp.).

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, lecz jest ono dostosowane w ten sposób aby zapewnić bezpieczeństwo matce jak również płodom, ważnym etapem tego zabiegu jest szybkie wydobycie szczeniąt z macicy i ich reanimacja. Następnie umieszcza się je w inkubatorze lub innym ciepłym miejscu. W pierwszych godzinach po zabiegu noworodki należy otoczyć troskliwą opieką.

Ropomacicze

Ropomacicze suki. Widoczna cysta na jajniku.

Choroba najczęściej dotyka samice powyżej 5 roku życia, zdarzają się jednak suczki roczne z ropomaciczem. Przyczyną tego schorzenia są zaburzenia hormonalne. Typowe ropomacicze rozwija się miesiąc lub dwa po cieczce. Często właściciele zwracają uwagę na „przedłużającą się cieczkę” co może być już objawem tej choroby. W macicy gromadzi się ropa, która prowadzi do silnego zatrucia organizmu na skutek rozsiewu bakterii i toksyn. W przypadkach gdy szyjka macicy jest otwarta, bez problemów można to zdiagnozować, gdyż z dróg rodnych wydobywa się ropa.

Gorzej gdy spotykamy się z zamkniętym ropomaciczem, wtedy najczęściej jedynym objawem jest wzmożone pragnienie, później objawy silnego zatrucia prowadzące do śmierci zwierzęcia. W tym przypadku bezbłędną metodą diagnostyczną jest badanie USG. Badaniem tym możemy także stwierdzić czy jest to schorzenie do leczenia farmakologicznego, czy chirurgicznego. Do leczenia farmakologicznego nadają się schorzenia tylko niewielkich rozmiarów i to u młodych samic.

W naszej praktyce mieliśmy przypadek 30 kg suki , w której macicy mieściło się
8 kg ropy! Stosowane dość powszechnie zastrzyki i tabletki antykoncepcyjne zwiększają ryzyko zachorowania na opisane wyżej schorzenia.

Należy obalić mit, popularny wśród właścicieli zwierząt, że suka chociaż raz musi mieć szczenięta.
To nie jest prawda. Jest to związane z uczłowieczeniem zwierząt. Nie można też mówić, że zwierzęta po sterylizacji tyją, bo tak naprawdę tyje się od jedzenia w nadmiarze i braku ruchu.

Prawdą jest natomiast to, że suki dużych ras po usunięciu macicy mogą nie trzymać moczu, zdarza się to rzadko, ale w większości przypadków problem ten ustępuje po podaniu estrogenów.

Neurologia jest obszerną dziedziną obejmującą szereg schorzeń układu nerwowego. Ważne jest wczesne wykrycie objawów, które mogą wskazywać na zaburzenia neurologiczne. Podstawą diagnozowania w tej dziedzinie jest dokładny wywiad na temat zachowania się zwierzęcia, badanie neurologiczne, badania krwi, badania RTG oraz tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny.

Jakie objawy mogą wskazywać na chorobę układu nerwowego?

• nagłe zaburzenia w poruszaniu się zwierzęcia, powłóczenie tylnymi kończynami, „ciągnięcie kończyny”, brak możliwości wstania
• nagła utrata przytomności z rytmicznymi drgawkami i drżeniami całego ciała, bądź poszczególnych jego części
• chodzenie w kółko, parcie na ścianę, stanie w kącie.
• oczopląs
• przekrzywienie głowy, któremu może towarzyszyć brak równowagi i zataczanie się.

Wśród chorób neurologicznych u zwierząt najczęściej pojawiają się: padaczka, dyskopatia, nagłe urazy mózgu, guzy mózgu, zatrucia środkami neurotoksycznymi, syndrom przedsionkowy.

PADACZKA

PRZYCZYNY I WYSTĘPOWANIE

Padaczka jest chorobą, która wywołuje nagłe niekontrolowane wyładowania w obrębie mózgu, na skutek czego następują tzw. ataki padaczkowe.

Typowy atak padaczkowy charakteryzują się:

• drgawkami całego ciała lub jego części
• drżeniem mięśni
• najczęściej występuje utrata świadomości
• ślinieniem
• popuszczaniem moczu i defekacją
• wokalizacją

Beagle – rasa, u której często występuje padaczka idopatyczna.

Padaczka idiopatyczna, czyli taka, której przyczyna jest nieznana jest jednostką chorobową występującą pierwszy raz najczęściej u młodych zwierząt.

Pojawia się ona u wielu ras psów, jednak najczęściej notowana jest u beagli, labradorów, berneńczyków, golden retrieverów. Pierwsze ataki mogą wystąpić już w wieku pół roku. Są one dość wstrząsającym przeżyciem dla właścicieli, dlatego ważne jest uświadomienie ich o przyczynach, leczeniu i postępowaniu z psem mającym ataki. Pies z padaczką może przeżyć wiele szczęśliwych lat przy właściwym leczeniu i pod opieką odpowiedzialnych właścicieli.

Po pojawieniu się pierwszego ataku w psa należy zacząć szukać przyczyny takiego stanu. Wystąpienie ataków padaczkowych u szczeniąt może być przyczyną np. nosówki, hipoglikemii (zbyt niskiego poziomu cukru), bądź urazu (upadki, przyduszenia itd.).

U starszych psów powyżej 5 roku życia podłożem padaczki mogą być guzy mózgu, choroby metaboliczne, niewydolność nerek lub wątroby. Bez względu na wiek powinny być również wykluczone choroby pasożytnicze takie jak: toksoplazmoza, neosporoza.

Zatrucia ołowiem, metaldehydem (popularny środek na ślimaki), środkami fosfoorganicznymi (środki na pchły) a także zatrucie czekoladą (NIE WOLNO PODAWAĆ JEJ PSOM I KOTOM) mogą również prowadzić silnych drgawek.

DIAGNOSTYKA

Aby postawić diagnozę padaczki idiopatycznej, należy wykluczyć pozostałe możliwe przyczyny padaczki.

Można to zrobić wykonując badania krwi, RTG, USG, EKG i badania tomografii komputerowej i rezonanasu magnetycznego.

BADANIA KRWI:

• morfologia
• badanie enzymów wątrobowych : ALAT, ASPT, FA. GGT
• badanie mocznika i kreatyniny, aby ocenić funkcjonowanie nerek
• badanie glukozy (cukrzyca, hypoglikemia)
• badanie elektrolitów takich jak potas, sód, wapń, fosfor

TESTY ENDOKRYNOLOGICZNE

• fT4, TSH, fT3 w celu wyklucznie niedoczynność tarczycy

TESTY SPECYFICZNE:

• w kierunku nosówki
• w kierunku toksoplazmozy, neosporozy

BADANIA OBRAZOWE

• RTG klatki piersiowej i jamy brzusznej
• USG jamy brzusznej
• USG przezciemiączkowe w szczeniąt w celu wykluczenia wodogłowia
• badanie TOMOGRAFII KOMPUTEROWEJ mózgu w celu wykluczenia guzów mózgu, krwawień i obrzęku mózgu w wyniku urazu
• badanie rezonansu magnetycznego w celu dokładnej oceny tkanek mózgowych

LECZENIE:

Leczenie wprowadza się gdy ataki występują częściej niż raz w miesiącu lub jest to seria ataków jeden za drugim. Polega ono na codziennym podawaniu tabletek przciwpadaczkowych według ustalonego dawkowania przez lekarza weterynarii.

Należy pamiętać, że nie wolno przerywać samemu leczenia, ponieważ może to doprowadzić do nasilenia i zwiększenia częstotliwości ataków. Przy braku reakcji na leczenie, lekarz może wprowadzić terapię skojarzoną (np. dwa rodzaje leków) lub zwiększyć dawkę.
W czasie podawania leków należy cały czas monitorować stan psa ( wizyty kontrolne, okresowe badania krwi).

WAŻNE!

Stanem zagrażajacym życiu jest STAN PADACZKOWY : charakteryzuje się on atakiem padaczkowym który trwa powyżej 10 minut lub występuje seryjnie z krótkimi przerwami. Stan taki powoduje silne niedotlenienie mózgu i trwałe uszkodzenie komórek nerwowych.

W takim przypadku należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii, który poda leki uspokajające mające na celu przerwanie ataków a nawet wprowadzenie w stan śpiączki farmakologicznej.

Buldożek francuski podczas leczenia farmakologicznego dyskopatii.

Dyskopatia

Przesunięcie jądra miażdżystego zwane dyskopatią lub potocznie porażeniem jamniczym (rasa najbardziej predysponowana) jest częstym schorzeniem neurologicznym występującym u psów najczęściej między 4 a 8 rokiem życia.

Tarczki międzykręgowe (dyski) będące elementem łączącym kręgi są jednocześnie ich „amortyzatorami”. Dyski zbudowane są z dwóch warstw: zewnętrznej, czyli pierścienia włóknistego i wewnętrznej zwanej jądrem miażdżystym. Z wiekiem u psów dochodzi do zwyrodnień dysku w jego obu warstwach. Pierścień włóknisty traci sprężystość i wytrzymałość, a jądro galaretowate staje się twardsze (ulega nawet zwapnieniu). Podczas ruchu zwierzęcia gdy sąsiednie kręgi naciskają na zmieniony dysk, pierścień włóknisty może ulec przerwaniu i wówczas poprzez powstały otwór dochodzi do wypadnięcia jądra miażdżystego i ucisku na rdzeń kręgowy.

W zależności od wielkości i okolicy ucisku występują tu różne objawy choroby od niechęci do poruszania się, poprzez silny ból i kulawizny do niedowładów i porażeń kończyn.

Rozpoznanie opieramy na szczegółowym badaniu neurologicznym, oraz przeglądowym zdjęciu RTG pozwalającym nam wykluczyć inne schorzenia dające podobne objawy jak np. nowotwory kości w obrębie kręgosłupa oraz mielografii.

Jednak najlepszą metodą diagnozowania tego schorzenia są nowoczesne techniki obrazowania, czyli tomografia komputerowa (TK) i rezonans magnetyczny.

Leczenie związane jest z objawami klinicznymi pacjenta. W przypadkach gdy zwierzę mimo bólu porusza się o własnych siłach, stosujemy leczenie farmakologiczne polegające na stosowaniu leków przeciwzapalnych, przeciwobrzękowych i usprawniających przewodnictwo nerwowe . Właścicielowi zaleca się ograniczyć ruch zwierzęcia do minimum 4 tygodni, dając czas na wygojenie się pierścienia włóknistego i zregenerowanie rdzenia kręgowego. Wspomagająco w takich przypadkach można wprowadzić akupunkturę.

W przypadkach gdy dojdzie do porażeń, szczególnie wiotkiego (brak czucia w kończynach, nietrzymanie moczu i kału) najlepszym rozwiązaniem jest leczenie operacyjne polegające na usunięciu przyczyny schorzenia, czyli usunięciu uciskającego dysku.

Operacja ma na celu usunięcie przyczyny choroby, przez co zwierzę ma szansę na powrót do pełnej sprawności. Należy pamiętać, że najważniejszy jest czas jaki upłynął od objawów porażenia, ponieważ w przypadku martwicy rdzenia rokowanie jest niepomyślne.

Leczenie operacyjne jest skuteczne, gdy jest przeprowadzone maksymalnie 2-3 dni od wystąpienia objawów choroby.

Stomatologia obejmuje:

• ekstrakcje zębów, w tym zębów przetrwałych
• ultradźwiękowe usuwanie kamienia nazębnego wraz z polerowaniem i lakierowaniem zębów
• wypełnianie ubytków w zębach
• chirurgię szczękową

Kamień nazębny. Widoczna rurka intubacyjna zapobiega wtórnym infekcjom dróg oddechowych.
Usuwanie kamienia skalerem piezoelektrycznym.

Choroby przyzębia

Jednym z istniejących i poważnych problemów to choroby przyzębia, na które choruje większość psów, a szczególnie rasy małe i karłowate.

W początkowym okresie choroby na powierzchni zębów osadza się płytka nazębna, która z czasem ulega mineralizacji, a co za tym idzie tworzy się kamień nazębny. Poza przykrym zapachem z jamy ustnej dochodzi do ropnych zapaleń, rozchwiania zębów, połączonym z brakiem apetytu oraz silną bolesnością. Bakterie znajdujące się w płytce nazębnej rozsiewane są po całym organizmie i mogą powodować choroby narządów wewnętrznych, zwłaszcza serca (bakteryjne zapalenie wsierdzia).

Jedynym sposobem leczenia jest usunięcie kamienia nazębnego aparatem ultradźwiękowym. Dobrze jest po zabiegu zęby wypolerować, gdyż na gładkiej powierzchni trudniej gromadzi się osad.

Możliwe  jest  także lakierowanie zębów, co znacznie wydłuża okres miedzy zabiegami.

Przetrwałe zęby mleczne

Zęby mleczne zaczynają wyrastać u szczeniąt i kociąt w 2-3 tygodniu życia i rosną do 6-12 tygodnia. Od 4 miesiąca u dużych psów, a później u ras miniaturowych rozpoczyna się wymiana uzębienia na stałe. Polega to na tym, że wyrastające stałe zęby powoduje resorpcję korzeni zębów mlecznych i ich wypadnięcie.

W niektórych wypadkach (u ras miniaturowych bardzo często) ząb stały wyrasta obok zęba mlecznego. Powoduje to zaburzenie wymiany uzębienia mlecznego, w wyniku czego obecne są zęby stałe, jak i zęby mleczne. Jest to zjawisko niepożądane, gdyż dodatkowe zęby zniekształcają zgryz zwierzęcia.
Całkowita wymiana zębów powinna nastąpić do 6-7 miesiąca życia psa. Jeśli tak się nie stanie przetrwałe zęby mleczne należy usunąć.

Zabieg wykonywany jest pod narkozą.

LASEROTERAPIA

Leczenie światłem lasera symulacyjnego ma korzystny wpływ na naświetlane tkanki. Przyspiesza gojenie tkanek, poprawia ukrwienie stymulowanych miejsc, ogranicza procesy zapalne.

Jest całkowicie bezpieczne i bezbolesne.

Wskazania:

• trudno gojące się rany
• przyspieszenie regeneracji tkanek
• oddziaływanie przeciwbólowe

Ortopedia

Z uwagi na dużą ruchliwość psów i kotów powszechne stało się u nich występowanie schorzeń ortopedycznych. Problemy związane z układem kostnym mogą pojawić się w każdym wieku. Szczenięta i młode psy mogą mieć wrodzone wady genetyczne w budowie stawów, objawiające się np. niedostatecznym wykształceniem powierzchni stawowych (dysplazje). Również ta grupa zwierząt najczęściej ulega wypadkom i urazom, które doprowadzają do złamań kości, zerwania więzadeł czy zwichnięć stawów. U zwierząt starszych najczęściej występują zwyrodnienia kręgosłupa, kolan, bioder czy łokci, tzw. osteoartritis.

Przy diagnozowaniu chorób układu ruchu ważny jest dialog z właścicielem. Najczęściej zadawane pytania w trakcie wywiadu to:

• Która kończyna objęta jest kulawizną?
• Od kiedy zwierzę kuleje? Czy stało się to nagle, czy trwa jakiś czas?
• Czy był możliwy uraz kończyny?

Po wstępnym wywiadzie, lekarz przeprowadza badanie kliniczne wraz z badaniem ortopedycznym. Już na tym etapie czasami można postawić diagnozę, jednak, aby ją potwierdzić niezbędne jest wykonanie zdjęcia RTG. Większość zdjęć w naszej lecznicy jest wykonywane bez znieczulenia za wyjątkiem zdjęć w celu wykluczenia dysplazji bioder i łokci. W tym przypadku zwierzę musi być znieczulone.

Najczęstsze przyczyny kulawizn u psów i kotów:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych
• urazy kończyn (złamania, zwichnięcia)
• zerwanie więzadła krzyżowego w kolanie
• młodzieńcze zapalenie kości u szybko rosnących dużych ras
• zapalenie stawów, infekcyjne lub immunologiczne
• rany, ciała obce w poduszkach łap
• nowotwory kości
• spondyloza i zespół ogona końskiego
• choroba Legg-Perthesa-Calve’a u małych ras